தமிழ் புத்தக விமர்சனம் " அதீதத்தின் ருசி - மனுஷ்யபுத்திரன் "

 

நூல் : அதீதத்தின் ருசி

ஆசிரியர் : மனுஷ்யபுத்திரன்

அதீதத்தின் ருசி நுகர்ந்தற்கு பின்னர் கலீல் ஜிப்ரானுக்கு அடுத்த படியாக என்னுடைய மனதை கவர்ந்த கவிஞர்களில் மனுஷ்யபுத்திரனும் சேர்ந்துவிட்டார். Congrats sir. Even though I'm not a fan of poems. But முதல் பக்கத்தில் உள்ள வரிகளிலேயே நான் flat ஆயிட்டேன். 

இதுல சிக்கல் என்னான நமக்கு சட்டுனு பிடிச்சவங்க சீக்கிரம் போயிடுறாங்க. பார்ப்போம் என்ன நடக்கப்போகிறது என்று. 

உரைநடையின் வடிவத்தை அல்லது தத்துவத்தை மாற்றி கவிதையோட வடிவத்திற்குள் புகுத்துகிறார். நான் வாசித்த போது உணர்ந்தது என்னவென்றால் "  ஆக இந்த மனுசனுக்குள்ளேயும் ஏதோ ஒன்னு இருக்கு . எவ்வளவு தெளிவா, செம்மையா வேலையை செஞ்சுருக்குறாரு " . ஒவ்வோரு கவிதையின் கடைசி வரில சிந்திக்க வைக்குறாரு பாருங்க அங்க நிக்கிறாரு தலைவரு.

முதல் என்பது பக்கங்கள் மனதை கொள்ளை கொண்டு போயின.

 அடுத்த ஐம்பது பக்கங்கள் boredom content ஆக இருந்தன. 

 இறுதி பக்கங்கள் மனதை ஆழ்ந்த சிந்தனையில் கொண்டு சென்றன.

 ஆனால் ஒவ்வொரு வரியும் ஏதோ ஒன்றை என்னிடம் கூறின.

படித்த முடித்தவுடன் நான் யோசித்து பார்க்கிறேன்

இதை ஒரு நல்ல சீரக சம்பா பிரியாணி சாப்பிட்டுவிட்டு பனிக்கூழ் அருந்திக்கொண்டோ,

கனவில் வந்த கனவுக் காதலி தந்த 

இதழ் சுவைக்கு பின்போ,

நன்றாக மழை பெய்த பிறகு

ரோடில் யாரும் இல்லாதபோது SUV காரில்

உலா வரும்போதோ,

அன்றாட பேருந்து பயணத்தினூடே அழகான 30 வயது பெண் என்னை பார்த்தும் பார்க்காதது போல் அவள் என்னை பார்க்கும் தருணத்தில் இந்த புத்தகத்தை படித்திருக்கலாம் என்று.