எனக்கு புடிச்ச ஆசிரியரோட நான் வாசித்த அடுத்த படைப்புதான் இது. ஏதோ அந்த அவார்டு வாச்குச்சு இந்த அவார்டு வாங்குச்சுனு போட்ருந்தாதல நான் வாங்கலை. எந்த அவார்டு வாங்குனாலும் அதை பத்தி நமக்கு கவலை இல்லை. எனக்கு படிக்கனும்னு தோனுனதுனால வாங்குனேன். நமக்கு ஒரு படம் பாக்க போறமோ இல்ல ஒரு பொருளை வாங்க போறமோ, எதுவாயிருந்தாலும் எவனோட suggestions கேக்காம நம்ம இஷ்டப் புண்டைக்குதான் பண்ணுவோம்னு இருப்பேன். ஏனா ஒரு மயிரானுக்கும் அதோட value தெரியமாட்டிங்குது. இதை வாங்குனா ஒன்னு சொல்வாங்க அதை வாங்குனா வேறொன்னு சொல்லுவாங்க. Based on my intuition after read this book i think this book is his past life story mingled with his questions which he wants to ask the world and some crazy talks about shits. Out of the Book: சமீபத்தில் நான் கேள்விபட்டது என்னான இளம் தலைமுறை எழுத்தாளர்கள் எல்லாம் சாருவோட பல்லை புடிச்சு பாக்குறாங்களாம். These 2k kids atrocities 🫤 . உங்கப்பனுக்கெல்லாம் அப்பன்ந்தான் அந்தாளுங்கிறது தெரிஞ்சும் வம்பிளுக்கு வேண்டியது வாங்கிகட்டிகிற வேண்டியது.
நூல் : ஹிப்பி
ஆசிரியர் : அய்யனார் விஸ்வநாத்
இப்ப நான் வாசிக்கிற புத்தகங்களாம் ஒன்னு நல்லா இருந்தா இன்னொன்னு நல்லா இருக்க மாட்டிங்கிது அந்த வகையில் போன முறை வாசித்த திராபைக்கு பரிகாரமாக இது நன்னாவே இருக்கு.
தமிழ்ல எப்படி ஒரு complete sci-fi புத்தகம் அல்லது படம் உருவாக்கப்படவில்லையோ, அவற்றை போல ஹிப்பி மாதிரியான gypsy கதைகள் வருவது ஆபூர்வம். ( Do You Know : Gypsies and hippe's aren't same and do not compare them with a guy who had one month travel all over india in thirty days and rest of the months working until his ass off). நான் வாசித்த வரையில் முக்கால்வாசி நாவல்கள் ஒரு திரில்லர் படத்தை பார்ப்பது போலத்தான். I mean the suspense at some points , characters introduction, editing, the way of story starting and the positive ending. This novel also lies in this category.
Initially what i thought is " when the heroine entered to hero house , she was gonna marry the hero but the author twisted that part. Anyhow finally she was convinced herself to rest of the life she is going spend to with the hero , she did it ". Meanwhile Game of thrones lannister scene will come. மிஸ் பண்ணாதீங்க அப்புறம் வருத்தப்படுவீங்க.
வருச முழுக்க வேலை செஞ்சு என்ன செய்ய போறிங்க ? வாழ்ககைய எப்ப சந்தோசமா வாழ போறிங்க ? கடைசி காலத்துல அசை போட நினைவுகள் உங்ககிட்ட இருக்கா ? இது போன்ற சில்லறை கேள்விகளை கையில் எடுத்துக்கொண்டு, இரண்டு லட்சம் மதிப்பிலான பைக்கில் வருடத்திற்கு ஒரு முறை இமயமலை , லே லடாக் போன்ற தொலை தூர பயணத்திற்கு போனால்தான் சாவும்போது மனம் நிம்மதியாக இருக்கும் என்று சொல்பவர்களை கண்டாலே எனக்கு ஆகாது.
வீட்டுக்கு பக்கத்திலே சூப்பரான இடங்களை வைச்சுட்டு பல கிலோமீட்டர் தொலைவுக்கு போனால்தான் மனசு வானத்துல பறக்கும்னு நெனைச்சா அது உங்க தப்பு . Confirm எல்லா ஊர்லயும் ஒரு விஷேசம் இருக்கும் நமக்கும் அது தெரியும் ஆனா போகமா அசட்டையா இருப்போம் like சண்முகம் மாதிரி. ஆதலால் முதல்ல நம்மள சுத்தி இருக்குற இடத்தை பாப்போம் என்பது என் கருத்து.
மனசுக்கு பிடிச்ச வேலையில் ஆறுதலனா வருமானம் இருந்தாலே டெய்லியும் சந்தோசம்தான் அதுமட்டுமில்ல நம்மை கூட வேலை பாக்குறவங்ககிட்ட சிரிக்கிட்டே வேலை பாக்குறது, பக்கத்து வீட்டுகாரனை காலைலயும் சாயங்காலமும் பாத்தா ஒரு மகிழ்ச்சியான greetings சொல்றது, பிடிச்ச சாப்பாட்டை சாப்பிடுவது, பாட்டு கேட்பது, தினமும் பஸ்ல வேலைக்கு போறப்ப ஒரு அழகான senorita நம்மள பாக்குறது கூட குதுகலம்தான்.
இவ்வளவு ஏன் நேத்து வழக்கம்போல வேலைக்கு போயிகிட்டு இருந்தேன் ஒரு திருப்பத்துல திருப்பின உடனே தீடிர்னு ரோட்ல என்னடா சத்தம் பயங்கரமா இருக்குனு பாத்த நர்சரி ஸ்கூல் பஸ்ல பசங்க எல்லாரும் " மேகம் கருக்காத பெண்ணே " னு பாட்டு பாடிகிட்டே உச்சகட்ட மகிழ்ச்சியில் பள்ளி கூடத்துக்கு போயிட்டுயிருந்தாங்க. அவங்க போறதை பாக்குறப்பவே என் மனசுகுள்ள ஜிவ்வுனு இருந்தது. Things like these are gonna make soul happy also not have to spend special time and money to have that cheerness.
Live in the moment and enjoy that moment.
" Peace bro "
Comments
Post a Comment