எனக்கு புடிச்ச ஆசிரியரோட நான் வாசித்த அடுத்த படைப்புதான் இது. ஏதோ அந்த அவார்டு வாச்குச்சு இந்த அவார்டு வாங்குச்சுனு போட்ருந்தாதல நான் வாங்கலை. எந்த அவார்டு வாங்குனாலும் அதை பத்தி நமக்கு கவலை இல்லை. எனக்கு படிக்கனும்னு தோனுனதுனால வாங்குனேன். நமக்கு ஒரு படம் பாக்க போறமோ இல்ல ஒரு பொருளை வாங்க போறமோ, எதுவாயிருந்தாலும் எவனோட suggestions கேக்காம நம்ம இஷ்டப் புண்டைக்குதான் பண்ணுவோம்னு இருப்பேன். ஏனா ஒரு மயிரானுக்கும் அதோட value தெரியமாட்டிங்குது. இதை வாங்குனா ஒன்னு சொல்வாங்க அதை வாங்குனா வேறொன்னு சொல்லுவாங்க. Based on my intuition after read this book i think this book is his past life story mingled with his questions which he wants to ask the world and some crazy talks about shits. Out of the Book: சமீபத்தில் நான் கேள்விபட்டது என்னான இளம் தலைமுறை எழுத்தாளர்கள் எல்லாம் சாருவோட பல்லை புடிச்சு பாக்குறாங்களாம். These 2k kids atrocities 🫤 . உங்கப்பனுக்கெல்லாம் அப்பன்ந்தான் அந்தாளுங்கிறது தெரிஞ்சும் வம்பிளுக்கு வேண்டியது வாங்கிகட்டிகிற வேண்டியது.
நூல் : கொமோரா ஆசிரியர் : லஷ்மி சரவணகுமார் எப்டி hans zimmer , ludwig gorannson, ennil morricane musicலாம் ஒரு வித போதையோ அதே போல சாரு , வஷ்மி , அருந்ததி இவங்களோட நாவல்கள் எல்லாம் ஒரு வித போதைதான் லைட்டா ஒரிரு பக்கம் வாசிச்சாலே போதும் போதை அப்படியே நமக்குள்ள பூந்து ஒரு மாதிரி பண்ணும். அதாவது நம்ம நல்லவறா கெட்டவனாங்கிற தாண்டி multiverse , parallel universe கிற தாண்டி யோசிக்க வைக்கும். கடைசி சில பக்கங்களில்தான் நிறைய தேவைப்படாத வரிகள்னு எனக்கு தோனுச்சு. மத்தபடி அழகர்சாமியை போட்டது எனக்கு மன நிறைவாக இருந்தது. ஒரு ஆள் எல்லா நாளுமே சுயநலமா இருந்து யாருக்கும் உதவாம எவருக்கும் உண்மையா இல்லாம இருந்தா கடைசியில் இதுதான் தீர்வு என்பதற்கு நல்ல எடுத்துக்காட்டு. கதிரும் ரொம்ப யோக்கியன்லா கிடையாது அதுமட்டுமின்றி கதிர் என்ற கதாபாத்திரத்துக்கு உறுதுணையாக நின்ற மாரியும் முருகனும் இல்லாவிடில் அவங்க அப்பனுக்கு முன்னாடியே இவன் போய் சேர்ந்திருப்பான். அவங்க அப்பன போல எல்லா மொல்லமாரி தனமும் பண்ணாண் ஆனா கொஞ்சம் நேர்மையா பண்னாண் விசுவாசத்தோட பண்னாண். ஆனா இதுல வந்த plot twisterஆன சத்யாதான் ஜோக்கராயிட்